Forum Polskie Pola Lacanowskiego zaprasza do udziału w spotkaniach z Radu Turcanu, psychoanalitykiem Międzynarodowej Szkoły Psychoanalizy Forów Pola Lacanowskiego, EPFCL, W dniach 8-9 marca 2014 r w Warszawa odbędą się dwa publiczne seminaria i wykład, które będą tłumaczone z języka francuskiego na język polski.

sobota 8.03.2014

  • godzina 10:30 Seminarium kliniczne dla członków FPPL

Radu Turcanu poprowadzi dyskusję nad dwoma przypadkami klinicznymi prezentowanym przez psychoanalityków FPPL Sylwestra Strzecha i Jana Tkaczow.

  • godzina 17:00 Wykład otwarty „Pragnienie, tożsamość i płeć aniołów”  (Désir, identités et le sexe des anges)

Instytut Francuski w Warszawie, ul. Widok 12, wstęp wolny

niedziela 9.03.2014

  • godzina 10:30 Seminarium poświęcone etyce w psychoanalizie

koszt uczestnictwa: 50 zł/30 zł studenci (40zł członkowie FPPL)

Radu Turcanu poprowadzi omówienie pracy jednego z karteli FPPL, który zajmuje się zagadnieniem etyki właściwej psychoanalizie. Kartel pracuje w składzie: Gregory McCormick, Sara Rodowicz-Ślusarczyk, Albert Salamon, Joanna Szymańska, Jan Tkaczow. Przedstawiane kwestie będą wynikać z lektury pism Freuda: „Kultura jako źródło cierpień” oraz „Entwurf einer Psychologie” („Projekt psychologii”), a także VII Seminarium Lacana pt. „Etyka psychoanalizy” (rozdziały I i II).

Kartel jest zaproponowanym przez Lacana sposobem samokształcenia przez pracę nad tekstami psychoanalitycznymi w małych grupach.

  •  godzina 12:00 Seminarium pracy z tekstem J. Lacana „Warianty typowego leczenia”

(w oryginale: „Variantes de la cure-type”, Écrits, Éditions du Seuil, Paris 1966)

Koszt uczestnictwa 50zł /30 zł studenci (40zł członkowie FPPL)

W ramach programu edukacyjnego realizowanego w roku 2014 w FPPL, Radu Turcanu poprowadzi czytanie kolejnego fragmentu ww. tekstu Lacana i dyskusję nad jego interpretacją. „Warianty typowego leczenia” to tekst, w którym Lacan odnosi się do najważniejszych kwestii teorii analitycznej, takich jak m.in.: co mówienie analizanta chce powiedzieć; skąd się bierze opór przed mówieniem w terapii; dlaczego analityk ma ignorować to, co wie; po co milczy i jak osiąga ten stan w czasie formacji na psychoanalityka. Zamiast formalistycznych standardów settingu, Lacan pyta o cele i środki analizy i proponuje etykę „dobrego mówienia”, czyli dania możliwości analizantowi mówienia tak, żeby był jak najbliżej tego, czym jest jako podmiot. Ta kwestia wytycza granicę między psychoanalizą a psychoterapią. Jest to więc tekst zarówno dla osób już praktykujących analizę – a więc i psychoanalityków i analizantów – jak i dla tych, którzy dopiero interesują się jej podjęciem.

Do pracy zostanie wykorzystany następujący fragment tekstu:

– w wersji francuskiej : od początku rozdziału II p.t. „De la voie du psychanalyste….” do końca strony 332, do słów : „… l’inconscient avant qu’il ne se referme.”

– w tłumaczeniu zbioru Écrits na jęz. angielski Bruce’a Finka „Variations On The Standard Treatment” od początku rozdziału II p.t. „From the Psychoanalyst’s Pathway to Its Maintainance…” do str. 277, pierwszy akapit od góry, kończący się słowami: „…the unconscious before it closes back down.”

Tłumaczenie robocze na język polski, autorstwa Joanny Szymańskiej i Anny Wojakowskiej-Skiba z FPPL, będzie dostępne w trakcie zajęć.