Płeć kulturowa a płeć biologiczna – gdzie różnica?

Dahan_A3

Forum Polskie Pola Lacanowskiego zaprasza do udziału w dniach 09-10.12.2017 w wyjątkowych spotkaniach z psychoanalizą, których gościem specjalnym będzie Patricia Dahan – doktor psychopatologii i psychoanalizy, wykładająca na Uniwersytecie Paris 7 Denis Diderot (w Centrum Badań Psychoanalitycznych, Medycznych i Społecznych), psychoanalityczka praktykująca w Paryżu i nauczycielka Międzynarodowej Szkoły Psychoanalizy Pola Lacanowskiego EPFCL.

FPPL, należące do Międzynarodowej Federacji Forów Pola Lacanowskiego (L’Internationale des Forums du Champ Lacanien), od 2010 r. rozwija i upowszechnia w Polsce wiedzę na temat psychoanalizy w ujęciu jej twórcy Sigmunda Freuda i jego wielkiego francuskiego kontynuatora Jacquesa Lacana. FPPL tworzą zarówno praktykujący psychoanalitycy, jak i osoby zainteresowane myślą lacanowską od strony teoretycznej.

W programie spotkań otwartych przewidziany jest wykład i dwa seminaria, a ponadto dwa seminaria kliniczne dla członków FPPL.

Zapewniamy tłumaczenie konsekutywne zajęć z języka francuskiego na język polski.

Współorganizatorem wykładu jest Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych.

PROGRAM SPOTKAŃ

09.12.2017 (sobota)

godz. 11:00-13:00 Seminarium kliniczne dla członków FPPL cz. I. Patricia Dahan przedstawi komentarz

do prezentacji klinicznej przygotowanej przez jednego z praktykujących członków FPPL, Annę Wojakowską-Skiba.

Adres: Lingua Nova, ul. Wspólna 41, II. p

Wstęp (tylko członkowie FPPL) płatny: 60 pln

Zapisy w celu otrzymania tekstu na seminarium: anna.wojakowskaskiba@gmail.com

godz. 15:00–17:00 Seminarium otwarte poświęcone dalszemu omawianiu tekstu J. Lacana „Przemowa do Paryskiej Szkoły Freudowskiej” (tłum. i red. kartel). Patricia Dahan będzie omawiać ten fragment tekstu w oparciu o pytania kartelu i uczestników.

Tekst ten, i inne teksty zwane tekstami założycielskimi, zawierają wytyczne Lacana dla funkcjonowania Szkoły Psychoanalizy i dla formacji jej psychoanalityków, ze szczególnym uwzględnieniem tzw. procedury passe. Procedura ta zaświadcza o przejściu z pozycji psychoanalizującego się do pozycji psychoanalityka. Przemowa Lacana to de facto jego ostra dyskusja z zarzutami kierowanymi do niego w latach 60-tych (i utrzymującymi się do dziś) przez niektórych jego kolegów-psychoanalityków, odnośnie zasadności wprowadzania procedury passe. Postulat z początków rozwoju psychoanalizy był taki, że tym, co prowadzi do zostania psychoanalitykiem jest tzw. „analiza dydaktyczna” przeciwstawiana analizie z powodów osobistych. Lacan postawił zaś taką tezę, że każda psychoanaliza jest dydaktyczna, ponieważ każda – jeśli ma się takową mienić – daje podmiotowi, który ją przechodzi wiedzę, którą nie dysponował on zanim ją zaczął. Z zastrzeżeniem, że nie każdy, kto zaczyna swoją psychoanalizę zostaje psychoanalitykiem – choćby dlatego, że nie każdy ma takie życzenie – oraz, że własna psychoanaliza jest warunkiem koniecznym, ale niewystarczającym do przejścia do funkcji psychoanalityka. Kolejny fragment tekstu poprowadzi nas do dyskusji m.in. o tym czym różni się chęć bycia psychoanalitykiem od pragnienia psychoanalitycznego (czyli możliwości bycia w ww. funkcji analityka).

Adres: Lingua Nova, ul. Wspólna 41, II. p

Wstęp płatny: 60 pln/studenci 30 pln

Zapisy w celu otrzymania tekstu na seminarium: zarzad@fppl.pl

godz. 18:00–20:30 Wykład Patricii Dahan pt.: „Płeć kulturowa a płeć deklarowana – gdzie różnica?”.

Prelegentka zapowiada go tak:

Jesteśmy aktualnie świadkami zmian społecznych włączających do zbioru praw zasady wykraczające poza przeciwstawienie mężczyzna/kobieta. Studia nad płcią kulturową pokazały, że płeć biologiczna nie determinuje ani tożsamości płciowej ani tożsamości seksualnej.

To, o czym słuchamy w gabinecie psychoanalitycznym, a także to, co przed nami odkrywają różne autobiografie zaświadcza o różnorodności w zakresie płci deklarowanej.

W jaki sposób na przestrzeni historii i w ramach różnych kultur była postrzegana różnica płci? W jaki sposób jest ona reprezentowana w nieświadomym? Co może wnieść psychoanaliza w odpowiedzi na cierpienie odczuwane przez niektóre podmioty w związku z ich własną seksualnością. Oto pytania, na które proponuję się znaleźć odpowiedź.

PJATK, budynek C, Sala Sztuki

Wstęp wolny!

10.12.2017 (niedziela)

godz. 10:30-12:00 Seminarium kliniczne dla członków FPPL cz. II. Patricia Dahan przedstawi komentarz do prezentacji klinicznej przygotowanej przez jednego z praktykujących członków FPPL, Marcina Piotrowskiego.

Wstęp (tylko członkowie FPPL) płatny: 60 pln

Zapisy w celu otrzymania tekstu na seminarium: marcin.piotrowski@bsclub.pl

godz. 14:00-17:00 Dyskusja otwarta nad tekstem J. Lacana: Seminarium X Lęk, 1962–1963 [Séminaire X L’Angoisse, Ed. du Seuil, Paris, 2004], moderowana przez Patricię Dahan w oparciu o pytania uczestników. Przedmiotem spotkania będzie rozdział XVIII zatytułowany „Głos Jahwe” (tłum. Anatol Magdziarz).

Seminarium „Lęk” odnosi się do takiego afektu, jaki zdaniem Lacana jest związany z pragnieniem Innego i jako jedyny nas nie zwodzi (teza o tym, że jest to jedyny taki afekt ulegnie pewnej modyfikacji w ramach jego późniejszego nauczania). To, co się rozgrywa w rozdziale XVIII trzeba widzieć w szczególności przez pryzmat dwóch poprzednich, które odnoszą się do trzech terminów: pragnienie, obiekt a i lęk. Wychodząc od tezy podstawowej, że obiekt a jest przyczyną pragnienia, Lacan nazywa go tu obiektem obiektów. Następnie zaś odmienia pragnienie według obiektów rozumianych jako kawałki ciała: pragnienie oralne (pierś), pragnienie falliczne (fallus jako obiekt), pragnienie skopiczne (spojrzenie) i pragnienie przywoławcze (głos). Stara się więc omówić tu pragnienie według porządku popędów. Te cztery formy pragnienia są dla niego współzależne, co oznacza, że to z faktu występowania we cztery popędy te dają dostęp do partnera w parze seksualnej. Lacan analizuje tu różnice pomiędzy pragnieniem na tych różnych poziomach w relacji do kastracji. Punktem wyjścia jest dla niego konieczność teoretycznego rozróżnienia punktu lęku i punktu pragnienia. Zgodnie z tym podejściem w odniesieniu do obiektu oralnego punkt lęku sytuuje się po stronie Innego (lęk przed wyschnięciem matczynej piersi), a pragnienie (piersi jako obiektu a) po stronie podmiotu. Z kolei na poziomie fallicznym dochodzi do zamiany pozycji: punkt pragnienia (obiekt a) znajduje się po stronie Innego, a punkt lęku przechodzi na stronę podmiotu, przejawiając się w doświadczeniu orgazmu (i we wszelkich perturbacjach z nim związanych). Sprawa z obiektem a jest skomplikowana; z jednej strony odnosi się on bowiem do pogoni za kawałkiem ciała, od jakiego zostało się odseparowanym, a z drugiej strony do pogoni za częścią rozkoszy utraconą przez byt mówiący z powodu wejścia w język. Lektura rozdziału XVIII poprowadzi nas do odpowiedzi na pytanie czym jest obiekt pragnienia taki jak głos i jaki ma on związek z rytualnym instrumentem religii żydowskiej, jakim jest szofar. Zastanowimy się także dlaczego Lacan widzi głos – w przeciwieństwie do spojrzenia – jako szczególnie silny obiekt lęku, bez którego nie da się także uchwycić charakteru obiektu analnego.

Adres: Lingua Nova, ul. Wspólna 41, II. p

Wstęp płatny: 60 pln/studenci 30 pln

Zapisy w celu otrzymania tekstu na seminarium: zarzad@fppl.pl

Prosimy o dokonywanie opłat za wybraną liczbę zajęć przelewem, z dopiskiem „Sem PD”, na konto FPPL: mBank SA konto nr:79114020040000390275538931 do 7go grudnia włącznie. W ślad za tym otrzymają Państwo teksty do pracy na seminariach.

Opłata za udział we wszystkich zajęciach dla członków FPPL wynosi 200 pln.

SPOTKANIA Z PSYCHOANALIZĄ LACANOWSKĄ
GOŚĆ SPECJALNY PATRICIA DAHAN