W sobotę, 8 marca o godz. 17.00, w Instytucie Francuskim w Warszawie, ul. Widok 12, Radu Turcanu wygłosi otwarty wykład zatytułowany:

„Pragnienie, tożsamość i płeć aniołów”

Désir, identités et le sexe des anges

(Wykład będzie tłumaczony na język polski.)

Psychoanaliza – poza wyjaśnieniem kwestii leżących w obszarze jej zainteresowań, takich jak: podmiot i jego identyfikacje, symptomy, popędy, fantazmat i seksualność dziecięca, etc. – miała według Zygmunta Freuda odpowiedzieć na dwa pytania:

„Czego chce kobieta?” i „Kim jest Ojciec”.

Jacques Lacan uznał odpowiedzi Freuda – a mianowicie że Penisneid, zazdrość o penisa u kobiet, jest ekwiwalentem męskiego lęku przed kastracją, zaś ojciec nie reprezentuje jedynie Prawa, ale że odnosi się także do ojca martwego lub symbolicznego –  za zbyt ograniczone i niezbyt jasne.

Ten wielki psychoanalityk francuski nawoływał do „powrotu do Freuda” i podstaw freudyzmu, które jego zdaniem uległy zachwianiu w epoce post-freudowskiej (narodzonej w Stanach Zjednoczonych w latach 50. XX wieku), a także na nowo postawił pytania o tożsamość płciową mężczyzn i kobiet.

Przede wszystkim powiązał te pytania z pragnieniem i fallusem, a następnie z kwestią jouissance (która nie jest przyjemnością ani satysfakcją, ale tym, co się znajduje poza nimi, co się boleśnie powtarza, a także naznacza realną identyfikację podmiotu).

Lacan pokazał także, że podejmując kwestie tożsamości, które u każdego bytu mówiącego są najpierw powiązane z płcią, należy przywołać bardziej to, co płciowe, niż to, co seksualne. Identyfikacja seksualna – ani czysto anatomiczna (jak z perspektywy kreacjonizmu naukowego lub religijnego), ani czysto symboliczna (jak np. w studiach gender) – została opisana przez Lacana jako właściwy każdemu podmiotowi sposób odnoszenia się do jouissance. To on determinuje, jak podmiot sytuuje się po stronie mężczyzny lub kobiety.

Dla Lacana takie rozwiązanie było jednocześnie realistyczne i logiczne, ponieważ stanowiło jedyny sposób wyjaśnienia tego, co każdy wiedział, ale czego nikt nie chciał przyznać: a mianowicie faktu, że nie ma związku seksualnego u bytu ludzkiego. Oznacza to, że od momentu, kiedy pragnienie sprzeciwia się wszelkiej harmonii i równości, nie istnieje związek pomiędzy jouissance u mężczyzny i jouissance u kobiety. Co powinno pozostać prawdą aż do „nowego porządku”, czyli – parafrazując – aż do czasów, gdy anioły zmienią płeć.

– Radu Turcanu

Radu Turcanu jest członkiem paryskiej Szkoły Psychoanalizy Forów Pola Lacanowskiego (École de Psychoanalyse des Forum du Champ Lacanien – EPFCL). Posiada doktorat w zakresie psychoanalizy i nauk medycznych Université de Paris VII, oraz doktorat z literatury porównawczej University of Illinos w Stanach Zjednoczonych. Publikował we Francji, Australii, Stanach Zjednoczonych oraz Rumunii. Wykłada na wydziale psychoanalizy oraz na studiach doktoranckich Université de Paris VII. W ramach swojej psychoanalitycznej praktyki klinicznej pracuje z dorosłymi, nastolatkami i dziećmi.

FPPL-PLAKAT